مادر بزرگ میگه: رزق و روزی آدم دست خداست. میگه: اگه بهش نیاز داشته باشی خودش بهت میده. اگه باید داشته باشی خودش برات جورش میکنه.
گشنمون شده بود. ۲تا بیسکویت خریدم. همین که تو دهنم گذاشتمش لای دندونام خورد شد و ریخت روی زمین. «های چکار میکنی همشو ریختی روزمین که! اصراف کار». خواستم خم بشم تا جمعشون کنم که یه کنجشک پر زد و نشست روی زمین. تند تند شروع کرد به نوک زدن به خورده های بیسکویت.آره مادربزرگ راست می گفت. رزق همه دست اونه خودش به وقتش روزیه تو رو هم میده.
سلام. چطوری آقا مجید؟ که حالا از مقنی ها و مرده شورها هم تقدیر کنیم. آره؟ داشتیم؟
وبلاگ باحالی داری. پستت هم جالب بود. ولی یادت باشه که یه پرنده کوچولو روزیش رو یه جوری پیدا می کنه. بیسکویت تو نشد یکی دیگه.
بدرود...